Desjamýri var afbýli úr Hauksstaðalandi. Þar reisti nýbýli um 1830 Eymundur Arngrímsson bóndi og meðhjálpari á Hauksstöðum. Þar dó hann 1849 (Desjamýri). Kona Eymundar var Matthildur Sigurðardóttir frá Grímsstöðum. Börn þeirra voru 6. Fjögur þeirra fóru til Ameríku. Dauði Arngríms föður Eymundar bar að með þeim hætti að hann ætlaði að ganga frá Hauksstöðum að Desjamýri þar sem hann ætlaði að vera um jólin 1839. En stórhríð brast á og hann varð úti 72 ára að aldri.

Litlar heimildir eru til um búskap að Desjamýri enda stóð búskapur þar stutt. Staðurinn var þó í þjóðleið og því ekki mjög einangraður. En ferðalangar á leið milli Vopnafjarðar og Möðrudals fóru um Desjamýri. Þar er enn áningarstaður smala í Hauksstaðaheiði.

Á manntali 1. okt. 1860 búa á Desjamýri 7 manns. Hjónin Tómas Pétursson bóndi 39 ára og Anna Árnadóttir kona hans 39 ára, tvö börn þeirra hjóna; Anna Sigríður 7 ára og Guðrún María 4 ára, vinnumaður; Sigurður Árnason 33 ára fæddur í Þingeyrarklaustursókn og 2 vinnukonur; Guðríður Pálsdóttir fædd hér í sókn 21 árs og Guðbjörg Jónsdóttir 50 ára fædd hér í sókn,.

Desjamýri er ekki getið á manntali 1880 og er þá væntanlega í eyði.

Menn geta sér þess til að nafnið Desjamýri sé dregið af heydesjum. Býlið stendur á hálsi sem umvafinn er mýrum sem erfitt var að heyja. Það var gert þannig að hey voru sett upp, torfhnausum hlaðið upp með og tyrft yfir. Þegar heyið var tekið um veturinn stóð torfið eftir líkt og hús. Það kallaðist des. 

Ábúendatal:

1830-1849: Eymundur Arngrímsson og Matthildur Sigurðardóttir og 6 börn þeirra

1853:         Tómas Pétursson bóndi og kona hans Anna Árnadóttir og dæturnar Anna Sigríður og Guðrún María. Auk þess Sigurður Árnason vinnumaður, Guðríður Pálssdóttir vinnukona, Guðbjörg Pálsdóttir vinnukona

1861:         Jón Björnsson og Guðrún Jónsdóttir. Árni Jónsson og María Grímsdóttir

Arnarvatn var frá upphafi afbýli frá Hauksstöðum og hét Skálamór. Elstu heimildir um byggð á Skálamó eru frá 1867. Þá er fyrst getið um heimilshald þar í prestþjónustubók Hofssóknar í Vopnafirði.

Nafnið Skálamór er líklega í fyrstu þannig til komið að þarna hefur verið byggður skáli ( kofi )yfir þá sem í afréttargöngur fóru um heiðarlöndin. Gangnamannaskýli hafa staðið þarna frá öndverðu og enn gista smalar í Hauksstaðaheiði á Arnarvatni. Vali staðarins hafa að sjálfsögðu ráðið hin sérstöku náttúrskilyrði sem tanginn út í vatnið veitti um vörslu fjárins um nætur. Sumarfagurt er á Arnarvatni og þar er mikið fuglalíf. Silungsveiði er í vatninu og víðar í tjörnum og lækjum í kring.

Gunnar Gunnarsson skáld frá Ljótsstöðum keypti og dvaldi þar eitt sinn part úr sumri um það leyti sem hann flutti í Skriðuklaustur. Hann keypti jörðina og hugðist byggja hana upp en ekkert varð úr þeim framkvæmdum.

Árið 1902 hóf Jón Helgason búskap á Skálamó. Hann breytti nafninu í Arnarvatn og byggði upp hús af miklum myndaskap. Jón var Mývetningur og tengja menn nafngiftina við Arnarvatn í Mývatnssveit. Enn má sjá merki um 800 feta langa vatnslögn sem hann lagði úr lindinni framan (innan við) og ofan við bæinn. Það þótti nýmæli að flytja járnpípur um langan veg til þess að fá sjálfrennandi vatn í húsin.

Síðustu ábúendur á Arnarvatni voru Eggert Ó Breim og kona hans Guðbjörg Gunnarsdóttir. Fljótlega eftir að þau hófu búskap kom í ljós að þau voru með öllu óhæf til búskapar á heiðarbýli. Um votviðrasamt sumarið sinntu þau heyskap illa. Smalamenn í fyrstu leit komu heyjum í tóft. En ekki þótti ráðlegt að hafa þau ein þarna, illa búin undir veturinn. Auk þess sem Guðbjörg húsfreyja var langt gengin með annað barn þeirra hjóna. Seint í nóvember fóru menn úr Vesturárdal með hesta og sleða og fluttu allt lifandi og dautt frá Arnarvatni og út í Hauksstaði. Guðbjörg ól sveinbarn um veturinn og allt fór vel. Bústofn þeirra hjóna var ein kýr og vetrungur, þrjú hross og um 30 sauðkindur. Á Hauksstöðum dvöldu þau nokkrar vikur en þá fluttu þau í Hof. Sumarið eftir flutti þetta fólk úr Vopnafirði til Reykjavíkur. 

Ábúendatal:

1867: Jón Jónsson og Sigurjörg Sigurðardóttir.

1868-1876: Jónas Gíslason og Sólveig Jóhannesdóttir

1877-1885: Sigurgeir Jónatansson og Þorgerður Jóhannesdóttir

1880-1881: Kristján Kristjánsson og Guðrún Benediktsdóttir.

1886: Sigurður Þorsteinsson og Karólína Jónsdóttir

1902-1916: Jón Helgason og Ingibjörg Björnsdóttir

1916-1919: Salína Einarsdóttir

1919-1923: Þórarinn Ketilsson

1923-1929: Björn Eyjólfsson

1929-1934: Í eyði

1934-1935: Eggert Ó. Briem and Guðbjör Gunnarsdóttir.